توسعه تـبریز، هدف مشترک شهرداری و شهروندان

سال 1393 از لحاظ تقویمی، سالی بود همانند دیگر سال ها؛ اما برای مدیریت شهری و شهر تبریز، در بردارنده اتفاقاتی تازه و شایان توجه بود؛ به حدی که شاید اتفاقات امسال را در شهر اولین ها، یک اولین دیگر بدانیم و سال 93 را سرآغاز حرکت هایی که به طور یقین از این پس در شهر استمرار خواهد داشت؛ چرا که مردم تبریز دانسته اند که با مدیریتی جهادی و اتخاذ  تدابیری بجا و کارآمد، می توان پروژه های عمرانی را در مدتی کم و با کیفیتی مناسب اجرا نمود و دیگر لزومی ندارد  که یک طرح عمرانی، سال ها منتظر اتمام بماند و در این مدت، سد معبر، آلودگی محیطی و بصری و... نیز شهروندان را به ستوه آورد.

هفته گذشته و در هفتم اسفند ماه، طی مراسمی تقاطع غیر همسطح شهیدان صبور،به عنوان چهارمین پروژه ترافیکی اجرا شده در سال جاری، به بهره برداری رسید و توسط آن، خیابان شهید نجاتی به خیابان شهیدان ذاکر به صورت مسیری مستقیم و بدون توقف متصل شد.

این پل 525 متری که در تقاطع اره گر و در حوزه شهرداری منطقه 4 احداث شده است، در بردارنده چندین ویژگی مثبت است که ار آن جمله می توان به تاثیرات ترافیکی آن اشاره نمود.

بافت پر جمعیت محدوده تقاطع اره گر، همچنین واقع شدن این مسیر در بخشی از رینگ میانی شهر، حجم ترافیکی آنجا را تا حد ایجاد معضل بالا برده است که علاوه بر ایجاد اختلال در تردد وسایل نقلیه، بروز حادثه و تصادفات را نیز محتمل می نمود. اکنون احداث این روگذر، توانسته با انتقال بخش عمده ای از خودروها در مسیری مستقیم و بدون عبور از تقاطع، بار ترافیکی را به طرز چشمگیری کاهش دهد و این نکته هم، برابر است با روانی تردد و افزایش رفاه و امنیت شهروندان.

از طرفی دیگر، روان شدن ترافیک در هر مسیری، میزان آلودگی ها ی مختلف را  نیز کم می کند و نقطه مقابل این کاهش، افزایش سطح کیفیت زندگی در منطقه است.

ویژگی دیگری که برجسته تر به نظر می رسد، مدت زمان اجرای این پروژه است. بر اساس گزارش های واصله از مسؤولین و دست اندر کاران طراحی و اجرای این طرح، قرار بود روگذر شهیدان صبور، در مدت تقریبی 14 ماه اجرا و تکمیل گردد و البته این مدت نیز به نوبه خود، بسیار کمتر از زمانی بود که پروژه های مشابه در سال های قبل اجرا شده بودند؛  اما به یاری مدیریت استراتژیک و هوشمند شهرداری، این پروژه حتی زودتر از موعد مقرر، یعنی در مدت 8 ماه به اتمام رسید و اینجاست که باید چنین موفقیتی را قدر دانست.

بر اصحاب فن پوشیده نیست که اطاله مدت اجرای یک طرح، علاوه برتحمیل هزینه های زاید، از لحاظ ایجاد هزینه های جنبی مربوط به مشکلات ترافیکی، آلودگی خاک، آب، هوا و پاره ای حوادث احتمالی نیز، قابل بررسی است و اگر پروژه ای در مدتی کمتر از زمان مقررتکمیل می گردد، تا چه حد مسایل و معضلات غیر مستقیم از سطح شهر و زندگی روزمره شهروندان حذف می شود.

اهمیت موضوع زمانی بارزتر می شود که بدانیم شهرداری تبریز، با منابع مالی محدودی روبروست و همین مسئله در بیشتر کلان شهرهای کشور، چالش هایی جدی خلق کرده، اما شهرداری تبریز نه تنها در موقعیت رکود قرار نگرفته، بلکه به یمن مدیریت جهادی و تدبیری خود، تحرک عمرانی اش را سرعت نیز بخشیده است.

مسلم است که این موضوع، از نظر تیزبین و نکته سنج شهروندان مخفی نمانده است و آنان بهتر از همه تفاوت بین شعار و عمل را تمیز می دهند و خدمتگزاران خود را ارج می نهند. اثبات این ادعا نیز، مشارکت و همراهی نزدیکی است که در طول اجرای پروژه های عمرانی با عوامل و مسؤولان شهرداری دارند و حتی در نگاهی دقیق تر، می بینیم که هر جا شهرداری، جهت پیشبرد اهداف توسعه شهر، نیاز به حضور نزدیک و صمیمی شهروندان دارد، بدون ذره ای تامل و درنگ، در صحنه همکاری، حاضرندو ناظر.

 وقتی که نقل و حدیث پیشرفت و توسعه تبریز به میان می آید، احساس و آرزوی قلبی همه شهروندان تبریزی در اعتلای جایگاه این شهر خلاصه می گردد و جای خوشوقتی است که مدیریت فعلی شهرداری تبریز هم، هدفی جز این ندارد. پس جا دارد خدا قوتی بگوییم به تمامی تلاشگران عرصه عمران و آبادی شهرمان و در  رأس آن ها، شهردار با تدبیر و زمان شناس تبریز...

* میرزایی