تاثیر سقوط هواپیما بر مذاکرات هسته‌ ای ایران‌!

بالا گرفتن اختلاف نظر میان غرب و روسیه بر سر این موضوع می تواند بر روند مذاکرات هسته ای ایران به همراه امریکا و پنج قدرت جهانی دیگر تاثیرگذار باشد

آیا بالا گرفتن تنش میان کشورهای غربی و دولت روسیه بر سر اتهام سرنگونی هواپیمای »ام اچ ۱۷» خطوط هواپیمایی مالزی توسط جدایی طلبان اوکراینی می تواند بر روند مذاکرات هسته ای و چشم انداز همکاری روسیه با ۱+۵ تاثیر منفی بگذارد؟

به گزارش تدبیر، نشریه «ویک» با انشار گزارشی درباره احتمال تاثیر تحریم ها علیه روسیه بر مذاکرات هسته ای ۱+۵ می نویسد:امریکا و کشورهای عضو اتحادیه اروپا خود را برای مجازات احتمالی دولت ولادیمیر پوتین رییس جمهوری روسیه به اتهام کمک رسانی به شورشیان جدایی طلب اوکراین برای سرنگون کردن هواپیمای “ام اچ ۱۷″ مالزی آماده می کنند گمانه زنی هایی درباره تاثیر این موضوع بر چشم انداز مذاکرات هسته ای ایران و ۱+۵ مطرح شده است.

بقیه متن را در ادامه مطلب مطالعه نمایید ...

نشریه «ویک» در ادامه می افزاید:هفته گذشته هفته ای پرخبر بود. رژیم اسرائیل حمله ای نظامی را علیه نوار غزه را آغاز کرد. هم چنین، یک هواپیمای مسافربری در مرز اوکراین سرنگون شد که به احتمال زیاد توسط جدایی طلبان طرفدار روسیه صورت گرفته است.

بالا گرفتن اختلاف نظر میان غرب و روسیه بر سر این موضوع می تواند بر روند مذاکرات هسته ای ایران به همراه امریکا و پنج قدرت جهانی دیگر تاثیرگذار باشد. تنها ۲۴ ساعت پس از سرنگونی هواپیمای مالزی در مرز اوکراین، باراک اوباما رییس جمهوری امریکا از احتمال تحریم روسیه به دلیل دست داشتن در این ماجرا سخن گفت.

اوباما قصد دارد تا پوتین را مجازات کند اما در اینجا یک مشکل اساسی در مسیر اجرای مقاصد او در قبال مسکو وجود دارد. اوباما تمام تلاش خود را برای توافق هسته ای با ایران قرار داده است. در این مسیر او نیازمند یاری رسانی کشورهای مختلف از جمله روسیه در این باره است. پرسش اصلی مطرح شده آن است که اوباما تا چه اندازه می تواند بر روسیه فشار وارد کند که به مذاکرات هسته ای آسیب وارد نشود؟

نشریه «ویک» در ادامه می نویسد: روس ها حداقل انگیزه لازم برای همکاری را دارند. آنان منافع تجاری بزرگی در ایران دارند. میلیون ها دلار سرمایه گذاری شده آن ها در حوزه های نفتی و گازی ایران به دلیل تحریم های اعمال شده علیه آن کشور در معرض تهدید قرار گرفته است. هم چنین روسیه در ساخت راکتورهای هسته ای ایران نیز مشارکت فعالی داشته است اما به دلیل تحریم های اقتصادی نتوانسته اقدامات لازم برای توسعه آن مراکز را انجام دهد. نکته جالب توجه آن است که پس از تماس تلفنی روز پنجشنبه اوباما و پوتین” رییس جمهوری روسیه تماس دیگری با حسن روحانی رییس جمهوری ایران داشت. پس از آن کرملین با انتشار بیانیه ای اعلام کرد که گفت و گوی تلفنی پوتین و روحانی درباره برنامه هسته ای ایران بوده است.

در بیانیه هم چنین آمده بود که رهبران دو کشور بر سر همکاری های دوجانبه در زمینه نفت و گاز و کاربرد انرژی صلح آمیز هسته ای نیز با یکدیگر به توافق رسیده بودند. رییس جمهوری روسیه این توانایی را دارد که در روند مذاکرات هسته ای کارشکنی کند و روند آن را کاهش دهد. شاید رییس جمهوری روسیه با خود بگوید در صورتی که می تواند از منافع بازرگانان و شرکت های روس فعال در ایران محافظت کند چرا این کار را انجام ندهد؟

نشریه «ویک» در پایان نتیجه می گیرد که در عرصه منطقه ای مسکو دارای کارت هایی است که می تواند از آن ها در مذاکرات هسته ای و چانه زنی با طرفین غربی استفاده کند.

«ویک» در این باره می نویسد: ایران در این دور از مذاکرات هسته ای امتیازاتی را گرفته است. روسیه نیز هم چنین از روند نابوسازی سلاح های شیمیایی سوریه نیز حمایت کرده است. این تسلیحات یکی از تهدیدهای مداوم رژیم اسرائیل بودند.

در حال حاضر، دولت اسد در قدرت است و پوتین از طریق اتحاد خود با او می تواند بر اسرائیل فشار وارد نماید. روسیه هم چنین این توان را دارد که با انجام رایزنی با ایران می تواند در مذاکرات هسته ای به غرب فشار آورد.

در این جا واضح است که اوباما دو گزینه بیش تر پیش روی خود ندارد: یا آن که پوتین و دولت روسیه را بر سر بحران اوکراین و سقوط هواپیمای “ام اچ ۱۷″ به روش جنگ سرد مجازات کند و یا آن که از او بخواهد تا در زمینه برنامه هسته ای ایران یاری رسانی کند. واقعیت آن است که اوباما نمی تواند هر دو گزینه را انتخاب کند.